کد مطلب:210846 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:126
ترجمه خوردنی ها
امام صادق علیه السلام درس غذا خوردن را از نظر حلال و حرام بیان می فرماید - آنچه كه برای آدمی خوردن آن حلال است مواد نباتی است كه از محصولات نباتی از زمین خارج می شود و آنها سه قسم است.
یك دسته حبوبات است كه گندم و جو و برنج و نخود از آن دسته است و آنچه كه از حبوبات باشد حلال است و قوت و غذای آدمیان است كه خداوند آفریده نیروبخش است و خوردن آن حلال و طیب و طاهر است مگر كه ضرر و زیانی داشته باشد در آن صورت خوردن آن حرام می شود مگر به ضرورت كه حال ضرورت اضطرار است و اگر نخورد می میرد به قدر ضرورت می تواند بخورد.
و در جلد اول گفتیم كه امام صادق طبقه بندی نباتات را از نظر قوت و غذا و خواص و آثار درس جداگانه ای داده است این جا فقط از نظر شرع حلال و حرام آن را معین می فرماید.
اما صنف دومی كه قوت و غذای انسان است میوه نباتات است مانند انواع میوه های درختی كه مفید است منافع و قوت دارد و نیروبخش است و حلال و طیب است مگر آنكه در حال كسالت و غیره ضرری رساند و تشخیص ضرر و زیان را خود آدمی یا طبیب حاذق معین می كند. در این صورت خوردن آن حرام می باشد.
طبقه سوم بقولات است و نباتاتی است كه از بقولات زمین دست می دهد آن هم غذای
[ صفحه 349]
حلال و مقوی و نیروبخش است مانند كاهو - سیب زمینی - كلم - سبزیجات همه آنها حلال است مگر آنها كه سمی باشند مانند قارچ های سمی یا گل های زهردار چون خرزهره و غیره كه نباتات سمی یا آنچه مسموم شود خوردن آن حرام است و باید از آن اجتناب كرد.
امروز مواد غذائی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد ولی باز خواص و فواید آن را باید از نظر تجارب گذشتگان به دست آورد زیرا به فرمایش امام صادق علیه السلام یك فرد انسان هر قدر حاذق باشد و قدرت و تمكن و توفیق داشته باشد امكان ندارد بتواند همه مواد غذائی نباتی را كشف كند و خواص آن را به دست آورد قسمت اعظم آن از مواریث پیشینیان است كه امتحان كرده اند و چون مفید بوده رایج و معمول گشته است و اكنون بین مردم متداول است از آن بخورند.
مثلا سیب زمینی یا گوجه فرنگی یا چمه و دنبلان و سیب كوهی سابقا در ایران نبوده یا نمی شناختند از تجارب مردم دنیا به كشورهای خاورمیانه رسیده است.
یك دسته حبوبات است كه گندم و جو و برنج و نخود از آن دسته است و آنچه كه از حبوبات باشد حلال است و قوت و غذای آدمیان است كه خداوند آفریده نیروبخش است و خوردن آن حلال و طیب و طاهر است مگر كه ضرر و زیانی داشته باشد در آن صورت خوردن آن حرام می شود مگر به ضرورت كه حال ضرورت اضطرار است و اگر نخورد می میرد به قدر ضرورت می تواند بخورد.
و در جلد اول گفتیم كه امام صادق طبقه بندی نباتات را از نظر قوت و غذا و خواص و آثار درس جداگانه ای داده است این جا فقط از نظر شرع حلال و حرام آن را معین می فرماید.
اما صنف دومی كه قوت و غذای انسان است میوه نباتات است مانند انواع میوه های درختی كه مفید است منافع و قوت دارد و نیروبخش است و حلال و طیب است مگر آنكه در حال كسالت و غیره ضرری رساند و تشخیص ضرر و زیان را خود آدمی یا طبیب حاذق معین می كند. در این صورت خوردن آن حرام می باشد.
طبقه سوم بقولات است و نباتاتی است كه از بقولات زمین دست می دهد آن هم غذای
[ صفحه 349]
حلال و مقوی و نیروبخش است مانند كاهو - سیب زمینی - كلم - سبزیجات همه آنها حلال است مگر آنها كه سمی باشند مانند قارچ های سمی یا گل های زهردار چون خرزهره و غیره كه نباتات سمی یا آنچه مسموم شود خوردن آن حرام است و باید از آن اجتناب كرد.
امروز مواد غذائی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد ولی باز خواص و فواید آن را باید از نظر تجارب گذشتگان به دست آورد زیرا به فرمایش امام صادق علیه السلام یك فرد انسان هر قدر حاذق باشد و قدرت و تمكن و توفیق داشته باشد امكان ندارد بتواند همه مواد غذائی نباتی را كشف كند و خواص آن را به دست آورد قسمت اعظم آن از مواریث پیشینیان است كه امتحان كرده اند و چون مفید بوده رایج و معمول گشته است و اكنون بین مردم متداول است از آن بخورند.
مثلا سیب زمینی یا گوجه فرنگی یا چمه و دنبلان و سیب كوهی سابقا در ایران نبوده یا نمی شناختند از تجارب مردم دنیا به كشورهای خاورمیانه رسیده است.